Pages

7 Haziran 2010 Pazartesi

madem başladık yazmaya

bugün beyaz defterime yazdıklarımla başlayalım
aslında beyaz defterim bir günlük onca oraya sonra buraya yazacağım çünkü aklıma bir şey gelir gelmez oraya not ediyorum

dün istanbul forumdaydım. kardeşim sinemaya gitti. bende özne güneşgçzlüklerimi almak için gözlükçüye sonrada moda cafeye gittim.
ama eve döndükten sonra annem ile kavga ettim. neden mi? efendim üç saat boyunca bir cafede tek başına oturulurmuymuş?
hala hayata at gözlükleri ile bakıyorlar
hala kendi zamanlarında yaşıyorlar
oysa ben o zaman ait değilim aslada olmadım. olmayacağımda. hoş bir ortamda kitap okumak pencerenin dışında olan insanları seğretmek harika bir duygu
mesela dün orada öylece otururken küçük bir kız belirdi camın diğer tarafında o kadar güzel o kadar tatlıydı ki içeriyi izliyor neler var diye bakıyordu. o kadar masum o kadar güzel di ki onu ilzedim ben de.
ve bu üç saat için kavga ettim annemle. yapmayı sevdiğim şeyleri asla anlamıyorlar. benimde onlar gibi olmalı bekliyorlar ama değilim. özgür olmayı tamamen başı boş olmayı istemiyorum. ama kaçmak istediğimde beni anlamalarını anlayış göstermelerini istiyorum. onlara yalan söylemek istemiyorum. ama söylemek zorunda kalıyorum. beni buna zorluyorlar.
filiz hayatına bir yön verdi. yeni kararlar aldı ve aynısını yapmamı bana önerdi. bende yapmaya karar verdim. beyaz defterimi aldım her şeyi yazmak için filiz twilight fan tr'nin bana hediyesi. (bu arada boluğumun adresini verdim ona oda okuyacaktır yazdıklarımı)onu hiç görmedim. neye benziyor bilmiyorum. sesini hiç duymadım. her sabah günaydın diyoruz birbirimize bazen uzun uzun konuşuyor( daha doğrusu yazışıyor)bazen bir konu üzerinde tartışıyoruz.
kendi halinde biriyim ben öyle arkadaşım dostum diyebileceğim birileri yok hayatımda. o yüzden şimdi lik filiz ve 7 ailesi var hayatımda.
ASIL önemli olan şeyi unuttum........
zayırlamaya karar verdim. aslında güzel olmak isterim ama çabam bunun için değil. sağlık sorunlarımdan dolayı. dizlerim ve bacaklarım beni öldürüyor. en ufak yokuşu çıkarken nefes nefese kalıyorum. 4. katta oturuyorum ve oraya çıkarken bile zorlanıyorum. ama bunu kimseye itiraf etmedim. şimdiye kadar.
117,6 kg ımım bugün sabah klogs ile kahvaltı ettim. 15 dakika tempolu yürüyüş yapmam lazım ama ben tempolu yürüyemediğim için yarım saat yürüdüm.
adil olmak istedim gerçeği gerçek beni yazmak istedim. katışıksız bütün hali ile beni tanıyanlar bu yazdıklarımdan sonra belki benle ilgili hayal kırıklığına uğrayacaklar ama olsun
bu günlük bu kadar umarım yarın görüşürüz ve yeni şeyler bulurum size yazmaya

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder