sonsuzluğa br mesajım var blogcan

31 ağustos 2013 benim için hayatımda geçirdiğim en güzel gecelerden ilk onuna girecek bir gece oldu. cemil topuzlu harbiye açık hava sahnesinde canlı canlı TARKAN izledim.
ve kelimenin tam tabiri ile muhteşemdi.
hikayenin başına gidecek olursak aslında geçen sene gitmek istemiş ama bilet bulamamıştık. bayrama iki gün varken biletix'te biletlerin yakında satışa çıkacağına dair bir haber gördük,  tabii ben durur mu yum her gün kontrol ederim derken arife gününde ancak işten güçten fırsat bulup gece bakabildim ve vala biletler satışta, bayramın birinci gününde milleti evde bırakıp biletix'in kapısına dayandım. ve aldım. bütçeme uygun güzel bir yerden aldım. ama şimdi konseri canlı seyreden biri olarak biraz daha paraya kıyıp sahne önünden izleseymişiz muhteşem olacakmış. daha şimdiden planlar yapıldı gelecek sene en önde olacağız allah izin verirse...
neyse büyük gün geldi. heyecan felan yoktu sıradan dı aslında ta ki konser alanına gidip yerimize geçinceye ve tarkan rahmetli Aysel Gürel'in firuzesi ile ortalığı yıkıncaya kadar onu ilk gördüğüm an kayışı koparmışım.
uzun yıllar sonra ona bir kere daha aşık oldum. muhteşem bir konserdi bütün gece başta firuze, kır zircilerini, kuzu kuzu, hatasız kul olmaz, öp ve daha bir çok güzel şarkıdan oluşan eski ve yeni yirmi den fazla şarkısını onunla beraber bağıra çağıra söyledim, ellerim alkışlamaktan kıpkırmızı olup şişti, ayaklarımın babetler olmasına rağmen hoplayıp, zıplamaktan ve dans etmekten ne kadar şiştiğini ancak ertesi sabah anladım ellerim hala ağrıyor, sesim şimdi daha iyi sabah travestiler gibi çıkıyordu.
harika keyifli müthiş bir deşarj yaşadım şimdi diyorum ki keşke her gece izleseymişim keşke her gece duysam o muhteşem sesini ama bir daha ki seferi dört gözle bekliyorum. o gece bana bütün dertlerimi sıkıntılarımı unutturduğu için ona minnettarım bu kadar zevkli ve bu kadar güzel olacağını düşünmemiştim. şimdi anlıyorum 35 yaşında bir kadın olarak çok şey kaçırmışım keşke daha önce gitseymişim.
iki kere sahneye geri çağırdık, hatta bize veda etmeden yağmur yağmadığı için çok şanslı olduğunu söyledi ama bilmediği bir şey vardı ben dahil orada olan bir çok kişi onu o sahnede olduğu sürece şakır şakır yağmur altında bile dinlerdik.
seni seviyorum ve gelecek sene seni daha yakından görüp tekrar deşarj olmak için harbiyede buluşmak üzere hem yeni şarkılarını canlı canlı dinleme şansımızda olacak malum yeni cd'si  seneye elimizde olacak mış

TARKANNN

sana geliyorum
31 ağustosta Harbiye'de bende Tarkan ile buluşacağım.
Şimdiden kendimi kaptırdım eee ne de olsa Tarkan canım

uzun zaman oldu be blogcan
uzun zamandır tek satır yazamadım çünkü burası benim her şeyimle kaçak dövüştüğüm yer, bir zamanlar günlük tutmaya kalkmış ama beceremeyince bütün hissettiklerimi yada sadece cesaret edebildiklerimi buraya yazmak istediğim yer yada yazdığım
hayatım kötü be blogcan  en son nerede kaldığımı bile hatırlamıyorum. gene garip günler yaşıyorum ama şu anda revaçta olan ailevi sorunlarım daha doğrusu bize karşı evlenen kardeşim gibi bir sorunum var.
bir kardeşim daha olacak diye düşünmüştüm blogcan hani evlendiya onun eşi benim kardeşim annemin babamın kızı olacak diye düşünmüştüm ama her şey laftaymış yada biz beceremiyoruz. daha sekiz az oldu evleneli bir sürü sorun çıkıyor önümüze annem üzgün, kırgın, kızgın...
bilmiyorum kafam çok karışık çok çok çok çok izah etmesi zor
kendi açımdan, kardeş olmak istediğin insan sana sokaktaki bir yabancıymışsın gibi davranınca diyorsun ki ne ekerse onu biçer ama blogcan kırılıyorsun ya hu
canını verdiğinin canı olmak istiyorsun ama ne sen ne annen ne baban hepsi tepetaklak
aramızda geçen iletişimin mecburiyetten mi yoksa isteyerek mi olduğu şüphesi insanın içine bir kere düştü mü iste yanmaya başladığın nokta orası oluyor.
söz konusu olan gelinimiz yani benim kız kardeşim olacak kişi ama maalesef olmuyor daha sekiz ayda eski hayatının aynısını yaşayıp eski arkadaşlıklarını sürdürürken bizi bu çerçevenin içine almayı beceremiyor yada biz beceremedik kendimizi ona kabul ettirmeyi...
ufaktan tartışmalar başladı onunla olmasa da kardeşim ile ama benim karımla görüşmek mecburiyetin de değilsiniz gibi bir zihniyete sahip olan sevgili kardeşime bunu anlatamıyoruz. ne onu bize ne bizi ona ezdirmiyor
bir şeylerin yoluna konulması lazım ve bunun için fırtına çok yakın da kopacak biliyorum. ve şimdi hamile eğer bu aralar o fırtınaya tutulmazsak ileride daha büyük kasırgalar kopacak, ama ben çözüm yolu bulamıyorum çaresizim bilmiyorum kafam karışık
ben anne tarafından Trakyalı baba tarafından Makedonyalı bir ailedenim bizde gelin olup evden çıktın mı artık erkek tarafı senin ailen olur elbette kendi ailenin yeri başkadır ama önce erkek tarafı gelir ben böyle biliyorum böyle yaşadım çünkü bilirim ki eşinin babası, anası, kardeşi ile aran iyi oldu mu her şey yoluna girer ama iki yabancı gibi oldun mu ah işte kıyamet orada kopar....
neden neden neden soruları kafam da ama cevap yok.
bu arada ailede olamadık onun ailesi ile de bir olmayı beceremedik bu da garip bir durum bizde mi terslik onlar da mı anlamadım ...

gene darlandım be blogcan
gene babam yüzünden iğrenç bir gece ve gün geçiriyorum
düşünüyorum bazen ben ne günah işledim de bana babamı verdin cehennemi yaşarken gösteriyorsun bana, kendimi de avutuyorum bir yandan herhalde diyorum cehennemi burada yaşıyorum ölünce direk cennetine alacaksın beni....
iş yerindeki arkadaşımın doğum günü bugün her zamanki gibi mesai saatinden sonra gideceğimden akşamda tuttum babama dedim ben arkadaşıma gidecem diye bir başladı söylenmeye bütün gün berabersiniz oydu buydu saydı saydı durdu bende en sonunda gitmiyorum ya dedim
sonrada bütün gece sinirden uyuyamadım sabah karşı dalmışım nasıl uyudum onu bile hatırlamıyorum her tarafım çizik dolu son dönemlerde stres ve sıkıntıdan kaşınıyorum, hormon tedavisi görüyorum varda var yani ama babam benim hayatımda olduğu sürece ben nasıl iyileşicem onu bilmiyorum..
insanlara beni rezil ettiği kalmıyor gibi kendimde de nefret ediyorum onun yüzünden, ondan zaten nefret ediyorum allah günah yazsın yazmasın insanlar hor görsün görmesin bazen ölsede kurtulsak diye dua ediyorum ama nafile bu gidişle ben ölecem ama o kazık dikecek anladım
allah benim belamı veriyor böyle
bazende dua ediyorum allahım benim canımı al diye ver bir dert diyorum al canımı yoksa
yaa zaten ben en sonunda bir gün ölürsem babam yüzünden ölcem anladım ya kendimi ya onu öldürecem kesin...
gece uzun uzun düşündüm gün gelse evlencek olsam düğünüme çağıracağım bir tane arkadaşım yok insanın annesi babası bu kadarmı olur ya evime bir arkadaşımı davet edemiyorum çünkü babam bütün gün evde bir arkadaşıma gidemiyorum babam izin vermiyor eee gel gitte olmayınca kopuyor bağlar bazen sırf bu yüzden evlensem diyorum babamdan biraz daha anlayışlı biri ile karşılaşacağımı bilsem gözüm kapalı evlenicem ama daha beterine denk gelirim bende ki şansla o yüzden cesaret edemiyorum.
hayatım boyunca evlenmemek benim suçumdu ama kimse sormadı neden diye
kardeşim bel fıtığından ameliyat oldu sanki paramız yokmuş gibi gittik devlet hastanesinde yaptırdık. ama başarısız oldu şimdi bir daha olacak aklım çıkıyor bir şey olacak diye ama annemle babamda para gidecek diye aklı çıkıyor gün olsun harman olsun derler ya eskiler çıkacak bunların hepsinin acısı az kaldı dakikalar sayıyor

evet ve düğün bitti.....
biraz sıkıntılı oldu, hava koşulları baya zorladı ama bitti....
yeni evliler tatilde biz geride kalanlarda soğuk havanın nimetlerinden faydalanıyoruz
tanrım gerçekten çok soğuk...
neyse genel bir özet gerekirse perşembe öğlen işten çıkıp koşarak kuaföre gittim. hazırlanmam zaman alsada vaktinde eve geldim.
dağınık güzel bir topuz yaptırdım. hatta gaza gelip kirpik bile taktırdım
resim varmı bildiğim kadarı ile yok
kına güzel geçti asıl bomba düğün günü patladı sabaha müthiş berbat bir hava ile günaydın dedik
kuaföre gittim saçlarım yapıldı ha bu arada m3 kuföre ve serkana teşekkür ederim gerçekten saç da makyaj da gece yarısına kadar dayandı hatta daha uzun...
koşa koşa 11 de kuaförden çıkıp eve vardım eve girmeden arabaya atlayıp gelini almak
üzere kuaföre gittik
havanın yağmurlu olması bütün planları bozdu. açık alanda yapılacak fotoğraf çekimi iptal oldu. kiraladığı kapalı alan patladı bizde şehrin bir ucundan diğer ucuna fotoğraf çektirmeye geldik.
koç müzesinde iki saatlik bir çekim yaptık ama onun yazısı birazdan 14: 30 da çıktık oradan ve saat 17: 30 da ancak eve vardık.
bütün planlarımız suya düştü. hesapta gelini eve bir saatte bırakacak eve dönecek annemleri alacak gelin alıya gidecek tekrar eve dönüp gelini bizim evden çıkaracaktık ama ancak salona saatinde yetişebildik.
düğün güzel geçti eğlenceliydi
kısaca hazırlıklarımıza değdi oyandık zıpladık eğlendik...

dün akşam turkcell deydim. samsung galaxy s'lere takıldı gözüm. yaa arkadaş ikinci nesil androit eyvallah, dokunmatik oda kabul, herşeyi yapabileceğiniz bir bilgisayar oda tamam da kardeşim ya o boyut nedir ya bildiğin ı pad'ler kadar insan nasıl kullanır onu anlamıyorum.... fiyatıda cabası

son zamanlarda hayal kırıklıklarım çok fazla
aslında şimdi farkediyorum ki bildiğim ama inkar ettiğim gerçekler şimdi yüzüme vuruluyor...
kardeşimin benden ayrı bir hayatı olduğunu daha önce yazmıştım size yıllar önce yaptığım bir hatayı her gün yüzüme vurmasına rağmen umursamamaya çalışıyordum.
ama şimdi nişanlısı ve onun ailesi hayatında ve ben hatta annem kendimizi dış kapının mandalı gibi hissediyoruz...
itiraf etmek çok zor onun yeni bir ailesi var ve çok sevgili annesi annemin gözlerinin içine bakıp ibrahim sağolsun bizi heryere götürüyor derken kardeşim bu sözlerin annemin canını ne kadar yakacağını hesaplayamıyor.
benim canımı ise nasıl yaktığını hiç düşünmüyor. umursamayayım diyorum ama aklım takılıyor. bu gün bile nişanlısı ile ta rivaya yemeğe gitmişler benimde anneminde ilk aklından kimle gittikleri geçti.
çok az kaldı dayanmaya çalışıyorum ama nişanlısının ailesinide alıp gittiyse ve ben bunu öğrenirsem bu sefer kendimi tutabilirmiyim bilmiyorum.
kalbime bir kötülük ve kıskançlık tohumu ekildi ve gittikçede baş etmek zor oluyor. kendimi tutamamaktan son dakika kavga etmekten korkuyorum içim titriyor
aklım almıyor nasıl onlara karşı aileni küçültürsün nasıl onlarla oraya buraya giderde ailenle gitmezsin off desem karşıki dağlar yıkılacak gerçekten
oysa ne güzel umutlarım vardı. yeni bir kardeşim olacaktı kardeşimi benim kadar sevecek biri ama ne oldu onu söküp alıyor herşey düzene girecek sabır diyor ama kalp taş değil çatlıyor işte ve içindeki tohum filiz olma yolunda ilerliyor....