Pages

12 Ocak 2012 Perşembe

utanıyorum ama elimde değil....

daha önce yazdığım gibi iki ortaklı bir şirkette 15 yıldır çalışıyorum. ortakların biri genelde zararsız, dediğim dedik olmasına rağmen işini düzgün yaparsan sesi soluğu çıkmayan biridir. ama sinirlendimi gerçi çok nadir olur ama yanından kaçın ve gözünü görükmeyin diye uyarırım bir çok kişiyi onunla ilgili.
diğeri aklına ilk geldiğini söyleyen, kızıp bağrındımı karşısındaki kırdığını düşünmeden iki dakka sonra bir şey yokmuş gibi davranan, sürekli sinir stres sahibi olan, evinde karısı ile kavga bile etse bunu bizden çıkaran, geçimsiz, laf anlamaz, insanı küçümseyen daha bir sürü itici huyu olan biridir.
biz kendisine kısa boyundan ve vücut yapısında kod ad olarak tank deriz. tank bu gün yok. hastaneden anjiyo oluyor. sürpriz oldu sabah geldi haberi, üzüldümmü valla ailesi için evet ama kendisi için hayır.....
utanılacak bir şey biliyorum ama bizi o kadar stres ve sıkıntıya sokuyor ki tarifi imkansız yaşadıklarımın, benki kendisi ile en az görüşenim çünkü 60 kilometre uzağım ona ama her akşam ona hesap vermekten, her cumartesi buraya gelip beni denetlemesinden nefret ediyorum. çünkü beni strese sokuyor ve bütün dengemi bozuyor. sayesinde iki kere stresten cilt hastalığı geçirdim. oda yetmedi kilo almam ile paralel kadınsal hastalıklarım ara ara geri geliyor. bana böyle şeyler yaşatan bir adamı sevebilirmiyim. evet belki biraz seviyorum ama yakınımda olmaması daha keyifli.
bu gün bütün firmanın çalışanları o yok diye keyifli tamam kabul ediyorum kötü bir düşünce, içimde bununda burukluğu var ama ne yapayım. güzel bir gün...
allah günahlarımızı bağışlasın....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder