Pages

27 Temmuz 2011 Çarşamba

bir garip ben

cem yılmaz bir parodisinde reankasnasyona inananları tiye almıştı ama ben bazen kendimden şüphelenmiyor değilim.
düşünüyorum yaşadığım yere, aileme, arkadaşlarıma göre farklı zevklere sahibim
daha öncede karaladıydım böyle saçmalıklar ama şimdi nereden geldi aklıma derseniz bilmem bu ara fazlaca cem yılmaz takıldım ondandır.
dur araya gireyim hemen, geçen gün can sıkıntısından cem yılmaz'ın borusan senfoni ile verdiği konseri seğrettim. kelimenin tam manası ile bir klasik müzik ziyafeti olsada ki orada olup canlı izlemek için ölebilirdim. parodileri beni kopardı. hayatınızda kaç tane adam tanıyorsunuz klasik müzik dinlerken sizi güldürebilecek hatta bu konuda yaptığı espiriler ile bakış açınızı değiştirecek cem yılmaz acayip biri ve gerçekten çok başarılı bir performanstı. ha bu arada elinde dabruka ile burs isteyen elemanda öldürdü beni.
parçalar süperdi. yalnış hatırlamıyorsam mozart'ın 25. senfonisini bir dabruka grubu ile çaldılar ki son derece başarılıydırlar.
klasik müzik, resim, heykel, kaliteli ve pahalı mekanları seven ben bir tek kıyafetler konusunda anlaşamıyorum kendim ile ama onun dışında param yettiğince pahalı zevklerim var. işte bu yüzden daha önce bir yaşantım varmıydı diye merak ediyorum ara ara.
bu aralar her gün magnum yiyoruz sürekli tekne yarışmasına katılıyoruz. karar verdim eğerki kazanırsam tekneyi satıp işten çıkıp hayatın tadına bakıcam tabii şimdilik bir hayal....
yazının başı ile sonu bir alaka içersinde olmadı kusura bakmayın bir elimde magnum karadut böğürtlen varken yazmakta epey zor şimdide gidip yarışmaya katılmam lazım sonra görüşürüz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder