ah optimus ah

çocukken her şey basittir. aşk ta basittir. ne ye kime aşık olduğunuzun pek önemi yoktur.
bende küçükken optimus'a aşıktım. robot mobot ama harika biriydi. çocuk aklı işte.
transformers'taki autobotların liderinden bahsediyorum. optimus prime, prime'ların sonuncusu ve bence en harikası...
bir çizgi roman ile girdi hayatımıza, sonra çizgi filmi ile çocukluğumun en inanılmaz maceralarından biri oldu. bir kaç yıl önce önce transformers'ın ilk filmi geldi, ardından 2.transformers yenilerin intikamı geldi. ve son olarak ta 3. transformers ayın karanlık yüzü geldi.
ilk ikisini evde izlemiştim ama sonuncu olan ayın karanlık yüzünü istinye park'ta imax 3d olarak izledim. evet imax'ti ama 3d'si dijital olduğundan açıkçası 3 boyut keyfi vermedi ama autobotları ve optimusu görmek gerçekten çok güzeldi. uzun zamandır merakla bekliyordum ve sonunda izledim. çok beğendim. autobotlar muhteşemdi hatta araba halleri bile muhteşemdi. hikaye süperdi ki beni bile tuzağa düşürdü. ama final muhteşemdi. hani utanmasam salonda yerimden kalkıp optimus optimus diye bağıracaktım. ama süzüldüm büzüldüm oturdum yerime...
hatta (valla yazılışını bilmiyorum o yüzden kusuruma bakmayın okunduğu gibi yazıyorum) ayrınhayd öldüğünde ben bile çok üzüldüm.
işte tranformers sevmek böyle bir şey
ben her zaman bir aoturbot'um ve dicepticanlardan hep nefret ederim.
sonuna dayir ipucu megatrondan sonunda kurtulduk. hepimize hayırlı uğurlu olsun. bir daha asla geri dönemez....
yaşasın optimus prime