içim, bedenim, ruhum uykuya daldı gene
neden, ne oldu bilmiyorum.
benliğim ruhum hava gibi karman çorman gene yenilenmem, gene nefes almam gerek
kendimi hayvan gibi hissediyorum. sanki ormana gitsem o doğa, o renkler, oksijen beni tekrar resetleyip yenileyecekmiş gibi geliyor.
doğum sancıları çeker gibiyim ama kendim doğurmayacağım bu kesin tarif etmek gerekirse rahimde bekleyen bebek gibiyim durgun ama içinde yükselen ama adını koyamadığı bir duygu taşıyan.
neyse kafanızı gene allak bullak etmeden gideyim çünkü şu aralar ben ben değilim.