dışlanmak mı? dışlamak mı yaşadığım bilmiyorum.
kendimi uzaklaştırdığımdan beri farkına vardığım bazı durumlardan biri bu....
size daha önce çok yakın bir arkadaşımla olan kavgamı yazmıştım.
kendimi haklı çıkarmak değil amacım ama insanların ne kadar riyakar oldukları ortaya çıkıyor böyle zamanlarda.
ben o arkadaşım ile konuşmadığım 5-6 ay belki daha uzun süren bir süreçte beraber çalıştığımız diğer arkadaşımız ile ne yaparsam nereye gidersem hep çağırmasını istedim onu ki üzülmesin benle konuşmasa bile dışlandığını hissetmesin diye...
ama tüm o sürecin ardından her şey değişti. bir daha eskisi gibi asla olamadık, olmayacağızda.
kırılan kırıldı ve kırıkları birleştirmek mümkün değil.
ama özellikle şehir dışında bulunan şubemize geldiğim günden beri farkettim ki hayatından ya da hayatlarından fazlaca çıkmışım.
iyi mi oldu kötümü bilmiyorum. ama insan kendi yaptıklarından sonra böyle bir durumla karşılaşında bozuluyor ki ben ona kızgın olmama rağmen, konuşmasamda sırtımı dönmedim asla..
dün gece kuaföre gittim. yolda onlarla karşılaştım. beraberce caddeye çıkmış dolaşıyorlardı. tamam belki ben gelemezdim. zaten işim vardı. amaç o değildi zaten nezaketen bile olsa önceden bir planımız varsa sorulur edilirdi. ama oda yok artık.
bazen düşünüyorum da insanlara iyi olduğunuz sürece isteklerini yerine getirdiğiniz sürece iyisiniz, dostsunuz arkadaşsınız gerisi yok kocaman bir boşluk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder