ben haksızmışım çocukluk yapıyormuşum. herkes böyle söylüyor. çok mu değerliymişim
iki gecedir uyku uyumuyorum, dün bütün gece ben bunu hakedecek kadar mı kötülük ettim diye ağladım.
kalkmışlar bana sabahın köründe çekip gittim gelmedim diye söyleniyorlar...
dün gece gelmiş kapıma abla yarın kursa gidecekmisim evet gidicem dedim gitmesen olmazmı dedi olmaz son dersim dedim peki dedi çıktı gitti ve bütün bu konuşmalar kapı arasında ayakta yapıldı abla gitme yarın kızı getirecem demek yok açıklama yok sadece gitme demek var.
bu sabah zor kalktım kahvaltıya oturduk babam takıldı misafir gelecek sen nereye gidiyorsun diye dedim gelen benim misafirim değil sizin misafiriniz, tanışacaksınız dedi tanışması gerekenler tanışmış dedim küçük oğlunda tanışmış sizde tanışırsınız olur biter dedim. ama içim ağladı kardeşim 1,5 sene önce tanıştık dediğinde o masada ağlamamak için zor tuttum kendimi...
raslantı sonucu tanıştık diyor tamam raslantı olabilir dedim. ya insan gelir demezmi abla bak kızla tarık raslantı icabı tanıştılar senlede bir araya getirebilirsem tanıştırırım sonra yalnış anlama diye.. kardeşim gelmiş sen benim onla nasıl tanıştığımı biliyormusun diye dedim önemlimi bu tanıştınmı tanıştın. ya arkadaş demedinmi hiç ablamın bundan haberi olursa yalnış anlar üzülür demediniz mi hiç ya dedim.
bütün mahalle arkadaşları kızı tanıyor, biz kızla kardeşimin resminin internette gezdiğini amcamlardan öğreniyoruz. defalarca çiçek gönderen bana bir sefer bile tek kelime etmiyor. kardeşimle raslantısal olarak tanışıyor, benim evde olmadığım bir günde ve saatte eve getirilmeye kalkılıyor sonra ben eve gelmediğim için suçlu oluyorum.
dedim anneme ya bu kız dedim mal mı kardeşin ile raslantı sonucu ile tanıştık ablanla neden beni tanıştırmıyorsun diye, ne cevap verdi çok merak ediyorum. geçmişte yaptıklarımı göze alarak düşündüğüm şeyleri söylediyse, benim ağzında laf tutmayı bilmeyen dedikoducunun önde gideni olduğumu söyleyerek beni kıza dolayısı ile ailesine rezil ettiyse ki kıza ne yalan uydurdu bilmiyorum belkide ablam allahın nadide kullarından öyle herkesle tanışmaz dediyse onuda bilmem ama ilk düşündüğümü yaptıysa dedikodum bütün aileye yayılmıştır.
yaptım yaptığımı biliyorum ve bunun bedelini yıllardır ödüyorum. yıllardır canımı yakıyor hiç bir şeyine karışamıyorum, hiç bir şeyini anlatmıyor ama bu sefer bu çok canımı yaktı çok kanattı kendimi hiç bu kadar değersiz hissetmedim ben hiç bu kadar yok sayılmadım. babam bile defalarca küfürler etti evden bile kovdu ama bu kadar zoruma gitmedi.
sonra hatalı olup büyüten ben oldum. tamam tanıştırma gel bir söyle ya raslantı sonucunda tanıştılar da, sadece annemlerle tanıştırmak istiyorum de de bir şey de canımı yakma bu kadar...
birde gelecek şimdi o sitem edecek kimse sormuyor neden yaptığımı kimse sormuyor neyin zoruma gittiğini
anneme dedim gelinin oldu işte dedim beni de ilgilendiren bir tarafı yok dedim bele bu konuyu tartışmayın dedim. babamda kalkmış bana söylemedi sanamı söyleyecek diyor...
ya senle ben birmiyiz sana söylemek istemeyebilir ama ben onun kardeşiyim ablasıyım ya sen babasısın sana gelip bu konuları pat diye açmak kolaymı...
daraldım, yıkıldım, gücüm kalmadı....