dün ilk defa duydum, hayır herkes normalde tabii ki duymuştur ama böyle kullanıldığını ilk defa duydum. ayşe arman'ın dün ki yazısında okudum bir hanımefendi yazmış, sessizin hikayesini...
sessiz anne karnında ya da doğum esnasında ölen bebeklere verilen isimmiş ölüm belgesine isim hanesine sessiz yazarlarmış sonrada ailenin soyadını yazarlarmış...
başta insana itici geliyor ya böyle bir şey için söylenirmi diye hani insanın bebeği ölmüş diyorsun bu nasıl bir saçmalık ama sonra düşününce isim hanesinde ölü bebek, ölü cenin, ölü yazmasındansa sessiz yazması muhteşem geliyor.
naif, güzel ama en çokta anlamlı, çünkü onun hiç sesi olmamış, hiç ağlamamış ya da hiç haykırmamış, hiç gözlerini açmamış, belki de hiç nefes almamış o yüzden SESSİZ, bir bebeği tanımlamak için harika bir kelime....
okurken gülümsedim kimse yalnış anlamasın o insanların acısına değil, bir ismin bu kadar anlamlı olabilmesine, bu kadar güzel ve gerçek olabilmesine.
allah kimseye sessizler vermesin, ama verdiysede orada ölü bebek, ölü cenin, yada ölü yazması yerine sessiz denmesini tercih ederim.
tüm sessizlere allah rahmet eylesin. zaten melektiler, tamamen melek olarak kaldılar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder