aşk

aşk neden fimlerde gördüğümüz, kitaplarda okuduğumuz, şarkılarda dinlediğimiz gibi değil. neden leyla ile mecnunun ki gibi ulaşılmaz,,,
neden sonsuza dek sürmüyor...
neden insan aşkını şıpadanak unutuyor.....
neden uğruna çöllere düşülüp, dağlar delinmiyor...
neden sensiz yaşayamam deyemiyoruz....
neden o bizim toprağımız, suyumuz, güneşimiz olamıyor...
neden gözlerine baktığımızda sadece o gözler dünyamız, kalbinin çarptığında duyduğumuz o ses hayatımızdaki en güzel melodi, nefesi,kokusu,tadı dünyanın en büyük hazzıymış gibi gelmiyor.
çünkü aşk hani o efsane aşk gerçekten efsane tıpkı bu dünyanın yalan olması gibi.
aşk efsanemi, bu üç harf o kadar kolay, o kadar fazla telefuz ediliyor ki görseniz her çift birbirine delice tutkun, ama gerçek aşk uğruna dağlar delinen, çöller aşılan, tac mahal gibi abideler yaptıran, göz yaşları döktüren, bir ömür boyu asla unutulmayan gerçek aşk o nerede?
fimlerin sahnelerinde, romanların yapraklarının arasında kaldı.
biliyorum o dünya bulunduğumuz dünyadan daha yalan hatta sahte, olmayan bir dünya ama gerçek aşk oralarda anlatılır oldu artık.... hal böyle oluncada bizler evde kalmış kız kuruları olarak ah lar, vah lar dökerek fimleri izleyerek yada kitapları okuyarak ağzımız sulanarak gözlerimizin önüne sunulan aşklara kaptırdık kendimizi....
şimdi düşünüyorum da aslında yalnış bir şey yapmıyorum. farkettim ki çocukluğumuzdan bu yana okunan her kitapta, çizgi filmler de, normal filmlerde hep yakışıklı prensler vardı. pamuk prenses, kül kedisi, sindrella bunlar hep çocukluk hatıraları ama hep yakışıklı prensleri olan hatıralar, şimdide kitaplarda ve filmlerde aynı şeyler var. yakışıklı prensler, lordlar, zengin iş adamları, mahallenin harbi delikanlısı ama genede beyaz atlı prensler.....
her gün gördüğünüz adına aşk denen o yapaylığımı yoksa, efsane olan kitaplarda yazılan filmlerde gördüğünüz o aşkımı tercih edersiniz.
ben ikincisini tercih ederim.uğruna ölümün bile göze alınacağı, bir ömür boyu aynı duygular ile yaşayacağın, aynı tutkuyu, aynı hazzı paylaşacağın o aşkı.... bir çoğumuzda bunu tercih ediyordur eminim. çünkü bu yüzden filmleri, romanları, şiirleri, resimleri, müzikleri seviyoruz. çünkü içinde saf aşkı buluyoruz.